www.braterskieprzymierze.fora.pl

BeronHeavyhand

Pokoje te są zaraz pod Salą Biesiadną. Jeśli ktokolwiek będzie się chciał tam przespać podczas, gdy krasnoludy biesiadują, to nie bardzo się wyśpi... Razem z pokojami są tam również łazienki, a obok nich jest głębinowa studnia. Wejście do tych pomieszczeń znajduje się na północ od Sali Biesiadnej, naprzeciwko wejścia do kopalń.

GLOGNAR · Gość

Glognar wszedł do łaźni zaczęrpnął wiadrem wody ze studni i wylał ją sobie na głowę. Nastepnie namydlił się szarym mydłem i polał się wodą znowu.
Zabiek powtórzył kilka razy po czym otrząsnął sie z wody i ubrał świerzą odzierz którą kupił na rynku.
Po kąpieli Glognar wszedł do sypialni walnął się na łóżku i momentalnie zasnął.

Dimbo

Gnom szybkim krokiem przemierzył korytarz i wszedł w losowe drzwi. Patrzy - łaźnia. Wchodzi do środka. Widzi studnie. Podchodzi i łapie się murku po czym zagląda do środka. -Ooooo...- Wychodzi i zagląda do innego pomieszczenia...

Krang

Krasnolud wszedł do łazienki. Nachylił się nad studnią nabrał wody na ręce i chlapnął nią sobie w twarz. Potem się rozebrał, napełnił wiadro wodą ze studni, wziął mydło i sie cały namydlił, spłukał to wodą, wytarł się ręcznikiem, założył nowe ubrania i wyszedł.

Belgar

Najedzony Belgar umył się w łazience. Po czym w swoim pokoju sypialnym rozpalił ogień w kominku i położył się spać. Jutro bowiem zaplanował sobie spędzić dzień w kopalni by wydobyć jak najwięcej rudy.

Oggford Oddech Trolla

Wszedł do sypialni powolnym krokiem. Spojrzał na łazienkę.
- Aaaaaaa.... pier.... nie chce mi się myć - machnął ręką, uwalił się na pierwsze lepsze łóżko i w momencie zasnął. Zapewne jutro nie obejdzie się bez wizyty u Elaine.

Krang

Krang wszedł do swojego pokoju. Stanął przed łóżkiem i z którejś kieszeni wyjął buteleczkę pełną trunku sporządzonego przez Canavara. Odkorkował ją i wypił jednym chaustem. Ta była dużo mocniejsza od tej co pił w pracowni kolegi. Prawie go zwaliła z nóg. No ale tak to miało wyglądać, pomyślał Krang. Raz oblizał usta i w ubraniu padł na łóżko. Po 5 minutach można było usłyszeć bardzo głośne chrapanie.

BeronHeavyhand

- Proszę! - Beron omiótł ręką drzwi do wielu (bardzo wielu) pokoi mieszkalnych. - Proszę, te tutaj są wolne... aha, no i tutaj jest oczywiście studnia z wodą pitną i łazienka. Kibel poza twierdzą. Życzę spokojnej nocy. Ja się jeszcze napiję i idę spać, bo w sumie nie ma co robić...

Derner

*Usłyszawszy jak ma dojść do sypialni która na chwilę obecną będzie jego domem niezwłocznie się tam udał. Popatrzył na pokój i uśmiechnął się lekko myśląc ,że takich warunków nie miał w domu samotnej matki. Szybko wypakował rzeczy ze swej torby i skierował się do piekarni gnoma*

BeronHeavyhand

||=======================================||

Beron przyprowadził do swojej sypialni Naylę. Zamknąwszy kamienne drzwi, otworzył szafę (tę, w której nie ma tajnego przejścia do burdelu), i pokazał ukochanej wspaniałą suknię ślubną. Była ona wykonana z jedwabiu. Wszyte miała w siebie liczne i skomplikowane ozdoby, często szyte złotą i srebrną nicią.
- Oto Twoja suknia... podoba ci się?

Nayla

Na suknie ślubną się spojrzała, uśmiechając delikatnie.
- Jest śliczna...
Wyszczerzyła swoje białe kiełki i na niego się spojrzała, dłonią przeczesując ciemne włosy.
- Skąd ją wziąłeś... przecież jeszcze nie dawno mnie nie znałeś.
Zaśmiała się cicho, siadając na łóżku.
- Tak jakbyś wiedział...-Głowę delikatnie na bok przechyliła i znowu na suknie się spojrzała, która tak bardzo jej się podobała.

BeronHeavyhand

[ja tu jestem rudzielcem x.d]
- Wisi tutaj od zawsze. Od kiedy Braterskie Przymierze istnieje, tak długo ta suknia tutaj wisi. Mój przyjaciel rzucił na nią czar, aby jej piękno nigdy nie wygasło, będąc tutaj. Wisi sobie i czeka...
Beron położył dłoń na policzku Nayli i kciukiem muskał jej kiełka. Bardzo mu się podobały jej kiełki.

Nayla

- Widzę, że polubiłeś moje kiełki...
Roześmiała się cicho. Chwilę wpatrywała się w niego, w milczeniu. Po chwili delikatnie odsunęła twarz od niego..
- Ale uważaj bo mogą być niebezpieczne...

BeronHeavyhand

Beron zarechotał się i uśmiechnięty rzekł:
- Kiedyś jedne takie kiełki próbowały się do mnie dobrać... nie udało im się to, mimo, że byłem zniewolony czarskami. Tobie się oddam dobrowolnie, ale nie da się zamienić krasnoluda w wampira... swoją drogą, ciekawe, czy inni się już zorientowali. Jak myślisz? - Chciał powiedzieć coś bardziej romantycznego, ale dla niego wampiry to jednak dalej jest drażliwy temat... widać było jego zakłopotanie.

Nayla

Patrzyła się na niego w milczeniu nie odpowiadając. Wstała po chwili i do okna wolnym krokiem podeszła. Dłońmi o parapet się oparła, wzrok wbijając w to co za oknem się znajdowało.
- ...boje się, że będziesz tego żałował, że mnie tu sprowadziłeś... że w ogóle mnie poznałeś. Dobrze wiesz, że nie jestem jeszcze na tyle silna by się opanować...by się powstrzymać... walczyć sama z sobą.
Głowę delikatnie spuściła, stojąc tak odwrócona od niego.